Einde doei
Door: Joanne
18 Januari 2018 | Verenigd Koninkrijk, Cardiff
Lieve vrienden, familie en andere mensen,
Hier dan mijn laatste blog vanuit Cardiff. Afgelopen dinsdag hebben we onze laatste stagedag gehad en zaterdagochtend vlieg ik naar Australië. Het was gek om na zo’n tijd afscheid te nemen van iedereen. Het is anders dan even ergens op vakantie zijn; we hebben hier echt gewoond voor 5 maand.
Zoals ik in mijn vorige blog schreef ben ik met kerst en oud&nieuw 1,5 week thuis geweest. Dat was heerlijk. Even bijkomen en op een fatsoenlijk bed slapen (hier steken de veren ongeveer uit mn matras). Met iedereen weer goed bijgekletst voordat het laatste stuk van dit avontuur begon.
De afgelopen weken in Cardiff waren vrij rustig. De meeste interventies beginnen pas later weer en al onze projecten hadden we wel afgerond. Daarom hadden we tijd om leuke dingen te doen met Ceri. Zij en haar man Stuart hebben ons de Valleys laten zien. Heel mooi met al die kleine dorpjes tussen de bergen. Nadat we daar een tijdje hadden rondgereden en volledig bevroren waren gingen we naar hun huis om wijn te drinken en lekker te eten. Leuk om zo hun huis te zien en hun dochter te ontmoeten.
Verder heeft Ceri ons meegenomen naar Atlantic College, de kostschool waar Willem Alexander vroeger heen is geweest. Het is een kasteel aan zee met een eetzaal die precies net zo is als die van Harry Potter. De vrouwenwc’s zijn heel donker en spannend. Als je langer dan een minuut op de wc zit gaat het licht uit en er zijn verschillende scenes van films opgenomen bij die wc’s. Studenten van rond de 16-18 uit meer dan 80 landen gaan voor 2 jaar naar deze school. Ze wonen dan in kamers op de campus en kunnen 3x per dag eten in de school. Het was een heel prachtig gebouw met allemaal verschillende tuinen en een zwembad en uiteindelijk kom je uit bij de zee.
Afgelopen weekend is mam hier nog even geweest. Ze heeft een rondleiding door Parc gehad en we zijn naar Tintern Abbey geweest, een heel indrukwekkend gebouw. Het was ongeveer 700 jaar een klooster waar veel monniken woonden. Lang geleden is het dak gejat, want daar zat lood in (zoiets vertelden mensen die we daar tegenkwamen in elk geval). De ramen zijn er inmiddels ook uit, maar verder staat heel veel nog en je kunt echt goed zien hoe het geweest moet zijn. We hebben verder veel wijn gedronken en burgers gegeten. Fijn dat ze zo mijn plekje hier nog even kon zien voor ik wegga.
Maandagochtend zijn we nog bij Rhyme Time geweest. Een interventie van Barnardo’s voor kinderen van 0-3. Door liedjes te zingen met de ouders leren ze wat woorden en rijmpjes. Het is ook een mogelijkheid voor de ouders om wat met ze te kleuren en spelletjes te doen. Wat ik elke keer weer leuk vind om te zien bij zulke programma’s is dat de gevangenen ook elkaars kinderen leren kennen. Ook de kinderen leren elkaar kennen en spelen met elkaar. Vooral de kinderen van een paar gezinnen die vaak aan dezelfde programma’s hebben meegedaan spelen aldoor heel leuk samen.
Dinsdagochtend zijn we nog voor de laatste keer bij Bathing Babies (het heet nu Bliss 4 Babies) geweest. Eerst gingen ze hun kindjes weer in bad doen en daarna ging een van de vaders zijn baby masseren, want die andere baby was steeds aan het huilen.
Maandagavond heb ik afscheid genomen van de mensen van mijn small group van de kerk. We gingen met een stuk of 10 mensen crèpes en wafels eten bij een heel chill toetjes restaurant. Dinsdag was onze laatste stagedag. Tijdens de lunch kwamen de meeste mensen met wie we hier hebben samengewerkt langs in het Visitor Centre of afscheid te nemen. Heel lief dat zoveel nog langskwamen. Altijd gemenge gevoelens zo’n dag. Heel blij dat het eindelijk zo ver is en dat ik bijna richting Sjee ga, maar altijd ook wel jammer om afscheid van iedereen te nemen. We werden uitgezwaaid door een paar die in het Visitor Centre werken toen we in de taxi stapten. Wat ik wel leuk vind is dat ik straks in Nederland ook weer stage ga lopen met dit project, dan voelt het iets minder definitief en ik denk dat ik hier nog wel eens terugkom.
Nu ben ik nog zoveel mogelijk opdrachten voor school afronden en de laatste dingen afronden voor ik hier weg kan. Morgen vertrek ik al richting Londen en dan ga ik zaterdagochtend eerst echt weg uit de UK en lekker rondreizen met Sjee.
De stage was heel awesome en ik zie er naar uit wat met deze hele berg aan informatie te kunnen doen als ik weer terug ben in Nederland en stage ga lopen in Veenhuizen. Voor nu allemaal weer heel erg bedankt voor het lezen en het meeleven en tot over een week of 5!
Kusjes,
Joanne
Hier dan mijn laatste blog vanuit Cardiff. Afgelopen dinsdag hebben we onze laatste stagedag gehad en zaterdagochtend vlieg ik naar Australië. Het was gek om na zo’n tijd afscheid te nemen van iedereen. Het is anders dan even ergens op vakantie zijn; we hebben hier echt gewoond voor 5 maand.
Zoals ik in mijn vorige blog schreef ben ik met kerst en oud&nieuw 1,5 week thuis geweest. Dat was heerlijk. Even bijkomen en op een fatsoenlijk bed slapen (hier steken de veren ongeveer uit mn matras). Met iedereen weer goed bijgekletst voordat het laatste stuk van dit avontuur begon.
De afgelopen weken in Cardiff waren vrij rustig. De meeste interventies beginnen pas later weer en al onze projecten hadden we wel afgerond. Daarom hadden we tijd om leuke dingen te doen met Ceri. Zij en haar man Stuart hebben ons de Valleys laten zien. Heel mooi met al die kleine dorpjes tussen de bergen. Nadat we daar een tijdje hadden rondgereden en volledig bevroren waren gingen we naar hun huis om wijn te drinken en lekker te eten. Leuk om zo hun huis te zien en hun dochter te ontmoeten.
Verder heeft Ceri ons meegenomen naar Atlantic College, de kostschool waar Willem Alexander vroeger heen is geweest. Het is een kasteel aan zee met een eetzaal die precies net zo is als die van Harry Potter. De vrouwenwc’s zijn heel donker en spannend. Als je langer dan een minuut op de wc zit gaat het licht uit en er zijn verschillende scenes van films opgenomen bij die wc’s. Studenten van rond de 16-18 uit meer dan 80 landen gaan voor 2 jaar naar deze school. Ze wonen dan in kamers op de campus en kunnen 3x per dag eten in de school. Het was een heel prachtig gebouw met allemaal verschillende tuinen en een zwembad en uiteindelijk kom je uit bij de zee.
Afgelopen weekend is mam hier nog even geweest. Ze heeft een rondleiding door Parc gehad en we zijn naar Tintern Abbey geweest, een heel indrukwekkend gebouw. Het was ongeveer 700 jaar een klooster waar veel monniken woonden. Lang geleden is het dak gejat, want daar zat lood in (zoiets vertelden mensen die we daar tegenkwamen in elk geval). De ramen zijn er inmiddels ook uit, maar verder staat heel veel nog en je kunt echt goed zien hoe het geweest moet zijn. We hebben verder veel wijn gedronken en burgers gegeten. Fijn dat ze zo mijn plekje hier nog even kon zien voor ik wegga.
Maandagochtend zijn we nog bij Rhyme Time geweest. Een interventie van Barnardo’s voor kinderen van 0-3. Door liedjes te zingen met de ouders leren ze wat woorden en rijmpjes. Het is ook een mogelijkheid voor de ouders om wat met ze te kleuren en spelletjes te doen. Wat ik elke keer weer leuk vind om te zien bij zulke programma’s is dat de gevangenen ook elkaars kinderen leren kennen. Ook de kinderen leren elkaar kennen en spelen met elkaar. Vooral de kinderen van een paar gezinnen die vaak aan dezelfde programma’s hebben meegedaan spelen aldoor heel leuk samen.
Dinsdagochtend zijn we nog voor de laatste keer bij Bathing Babies (het heet nu Bliss 4 Babies) geweest. Eerst gingen ze hun kindjes weer in bad doen en daarna ging een van de vaders zijn baby masseren, want die andere baby was steeds aan het huilen.
Maandagavond heb ik afscheid genomen van de mensen van mijn small group van de kerk. We gingen met een stuk of 10 mensen crèpes en wafels eten bij een heel chill toetjes restaurant. Dinsdag was onze laatste stagedag. Tijdens de lunch kwamen de meeste mensen met wie we hier hebben samengewerkt langs in het Visitor Centre of afscheid te nemen. Heel lief dat zoveel nog langskwamen. Altijd gemenge gevoelens zo’n dag. Heel blij dat het eindelijk zo ver is en dat ik bijna richting Sjee ga, maar altijd ook wel jammer om afscheid van iedereen te nemen. We werden uitgezwaaid door een paar die in het Visitor Centre werken toen we in de taxi stapten. Wat ik wel leuk vind is dat ik straks in Nederland ook weer stage ga lopen met dit project, dan voelt het iets minder definitief en ik denk dat ik hier nog wel eens terugkom.
Nu ben ik nog zoveel mogelijk opdrachten voor school afronden en de laatste dingen afronden voor ik hier weg kan. Morgen vertrek ik al richting Londen en dan ga ik zaterdagochtend eerst echt weg uit de UK en lekker rondreizen met Sjee.
De stage was heel awesome en ik zie er naar uit wat met deze hele berg aan informatie te kunnen doen als ik weer terug ben in Nederland en stage ga lopen in Veenhuizen. Voor nu allemaal weer heel erg bedankt voor het lezen en het meeleven en tot over een week of 5!
Kusjes,
Joanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
