Week 2
Door: Joanne
18 Februari 2014 | Bangladesh, Parbatipur
Dit keer zal ik maar beginnen met goed nieuws voor jullie:
het regende hier 3 dagen afgelopen week.
Dan nu over op de orde van de dag hier in Bangladesh.
Ik zit nu heerlijk met m'n laptopje op m'n schoot voor het raam een stukje te schrijven, zodat jullie een beetje inzicht krijgen in mijn leven hier.
Het is heel bizar om hier zo te zitten, naar de rijstvelden te kijken, de duizenden vogels en de spelende kinderen te horen, en af en toen een voorbij rijdende trein met mensen op het dak en in de deuropeningen te zien. Het begint wel steeds meer te wennen moet ik toegeven.
Op school leer ik ook al aardig wat kinderen kennen, van grade 3 ken ik alle namen en verder kan ik ze niet onthouden. De aunties en uncles zijn ook heel gezellig en ik leer ook meer andere mensen van LAMB kennen, veel ook die in het ziekenhuis werken en hier op de compound wonen.
Iedereen is hier heel gastvrij en je wordt voor van alles uitgenodigd.
Zo ging ik vrijdag met 2 Nederlandse vrouwen en die Canadese vrouw uit de guesthouse naar een heel leuk stel uit Amerika om een spel te spelen. Was ontzettend gezellig, hoewel ik wel grandioos verloren heb.
Zondag uit school (zondag is hier een werkdag, het is vrijdag en zaterdag weekend) heb ik met Jelly thee gedronken bij een ander Nederlands gezin die hier nu zo'n 2 jaar woont. Renate, Jelle en hun 2 zoontjes van 2,5 en 4.
Je leert hier ook mensen van allerlei verschillende nationaliteiten kennen, wat het heel interessant maakt. Er werken hier bijvoorbeeld een aantal mensen uit Korea, en er verblijft sinds eergister een vrouw uit Zwitserland in de guesthouse.
Donderdag ben ik met Jelly naar de dichtsbijzijnde stad gegaan, Parbatipur. Daar hebben we stof uitgezocht voor mijn eerste officiele Bengaalse outfit: een salawar kameez. Dat is wat alle vrouwen hier dragen, het bestaat uit een wijde broek, een lange tuniek tot over of net boven je knieën, en een orna (sjaal) om je schouders en borst mee te bedekken. Het zit heerlijk.
Vanaf aankomend weekend zitten volgens mij alle weekenden volgepland met uitstapjes. Siebe en Jelly willen me veel van de omgeving laten zien en nog meer mensen laten ontmoeten. Zaterdag is het eerste uitstapje, dan ga ik met Jelly en Abel(hun jongste zoontje van 5) naar Rangpur, zo'n 2 uur met de bus. Daar gaan we eerst een Duitse vrouw bezoeken, die het ontzettend leuk vindt om gasten te krijgen en die iets van een gastvrouwen opleiding gedaan schijnt te hebben, en daarna gaan we lekker winkelen.
Als ik het zo bekijk is het eigenlijk echt heerlijk hier, ik begin me steeds meer thuis te voelen en ontmoet allemaal leuke mensen. Over een paar dagen zal ik weer wat schrijven!
Groetjes uit Bangladesh
het regende hier 3 dagen afgelopen week.
Dan nu over op de orde van de dag hier in Bangladesh.
Ik zit nu heerlijk met m'n laptopje op m'n schoot voor het raam een stukje te schrijven, zodat jullie een beetje inzicht krijgen in mijn leven hier.
Het is heel bizar om hier zo te zitten, naar de rijstvelden te kijken, de duizenden vogels en de spelende kinderen te horen, en af en toen een voorbij rijdende trein met mensen op het dak en in de deuropeningen te zien. Het begint wel steeds meer te wennen moet ik toegeven.
Op school leer ik ook al aardig wat kinderen kennen, van grade 3 ken ik alle namen en verder kan ik ze niet onthouden. De aunties en uncles zijn ook heel gezellig en ik leer ook meer andere mensen van LAMB kennen, veel ook die in het ziekenhuis werken en hier op de compound wonen.
Iedereen is hier heel gastvrij en je wordt voor van alles uitgenodigd.
Zo ging ik vrijdag met 2 Nederlandse vrouwen en die Canadese vrouw uit de guesthouse naar een heel leuk stel uit Amerika om een spel te spelen. Was ontzettend gezellig, hoewel ik wel grandioos verloren heb.
Zondag uit school (zondag is hier een werkdag, het is vrijdag en zaterdag weekend) heb ik met Jelly thee gedronken bij een ander Nederlands gezin die hier nu zo'n 2 jaar woont. Renate, Jelle en hun 2 zoontjes van 2,5 en 4.
Je leert hier ook mensen van allerlei verschillende nationaliteiten kennen, wat het heel interessant maakt. Er werken hier bijvoorbeeld een aantal mensen uit Korea, en er verblijft sinds eergister een vrouw uit Zwitserland in de guesthouse.
Donderdag ben ik met Jelly naar de dichtsbijzijnde stad gegaan, Parbatipur. Daar hebben we stof uitgezocht voor mijn eerste officiele Bengaalse outfit: een salawar kameez. Dat is wat alle vrouwen hier dragen, het bestaat uit een wijde broek, een lange tuniek tot over of net boven je knieën, en een orna (sjaal) om je schouders en borst mee te bedekken. Het zit heerlijk.
Vanaf aankomend weekend zitten volgens mij alle weekenden volgepland met uitstapjes. Siebe en Jelly willen me veel van de omgeving laten zien en nog meer mensen laten ontmoeten. Zaterdag is het eerste uitstapje, dan ga ik met Jelly en Abel(hun jongste zoontje van 5) naar Rangpur, zo'n 2 uur met de bus. Daar gaan we eerst een Duitse vrouw bezoeken, die het ontzettend leuk vindt om gasten te krijgen en die iets van een gastvrouwen opleiding gedaan schijnt te hebben, en daarna gaan we lekker winkelen.
Als ik het zo bekijk is het eigenlijk echt heerlijk hier, ik begin me steeds meer thuis te voelen en ontmoet allemaal leuke mensen. Over een paar dagen zal ik weer wat schrijven!
Groetjes uit Bangladesh
-
18 Februari 2014 - 21:07
Andries:
Super verhaal leuk jo dat je dit mag meemaken is een high light in je leven
Geniet echt van je verhaal -
19 Februari 2014 - 11:03
Ellen:
He Meissie, super fijn om te lezen dat je je plekje al een beetje hebt gevonden daar. Geniet er van en blijf schrijven leuk om te lezen weten we een beetje wat je allemaal uitspookt daar. Liefs Ellen -
20 Februari 2014 - 15:59
Ad De Wind:
He, Joanne,
Goed om te lezen dat je het daar fijn hebt. Leuk om steeds je blog te lezen!
-
20 Februari 2014 - 19:47
Renske:
hallo anne heerlijk om je verhaal te lezen en geweldig dat je al begint te wennen
wij zien al uit naar nieuwe verhalen groet jellij en siebew van ons fijn dat ze zoveel aandacht aan jou besteden
dikke knuffels opa en oma
-
20 Februari 2014 - 22:04
Nynke:
Lekker bezig daar Joanne! Superleuk om te horen dat je het daar zo naar je zin hebt & leuk om zo je blog te lezen!
Succes laiverd, je bent een toppertje :)
Liefs, Nyn -
21 Februari 2014 - 18:24
Jelte Verbree:
Hoi Joanne,
Leuk om je verslag te lezen. De eerste week heb ik nog redelijk meegekregen via je moeder, De afgelopen week was druk en hectisch. Niet eens meer naar gevraagd. (sorry Wilja) Maar super Joanne, wat een avontuur, ik hoop en denk dat je hier nog heel lang van zult genieten en nagenieten.
Heel veel plezier en ik zal af en toe eens kijken op je site.
Een hartelijke groet,
Jelte Verbree
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
